Afgelopen vrijdag had ik mijn vriendin aan de lijn.
Ze was nog een beetje slaapdronken toen ik haar belde.
"Oh my god, het lijkt wel een droom. Is dat nu echt gebeurd gisteren?"
Ik had eerlijk gezegd hetzelfde gevoel.
Het was zotjes geweest én ik had er slecht van geslapen.
Maar goed, laat me even bij het begin beginnen.
Hoe gaat het met jou?
Ken jij The Queen's Gambit al? Heb je deze populaire serie op Netflix al gezien?
Ik zag de reeks vorige week, en wat heb ik ervan genoten.
Tijdens het bingewatchen gingen er heel wat belletjes rinkelen!
Wat was dit herkenbaar voor mij.
Nee hoor, ik ben geen schaakwonder. Ik ken zelfs maar amper de spelregels.
Wat ik wel herkende, was het volgende:
(No worries, er komt geen spoiler, voor wie de serie nog niet gezien heeft.)
The Queen (Beth Harmon) werd van jongsaf gebeten door schaken, ze werd er echt naartoe getrokken. Ze was er meteen heel goed in, én het was voor haar een manier om te ontsnappen aan de grijze werkelijkheid.
Ze stopt nooit met schaken. Wanneer ze niet aan het bord zit, doet ze zetten en nieuwe cominaties in haar hoofd. Wanneer ze in bed ligt, verschijnt er een schaakbord op het plafond. Ze lijkt soms bezeten. "Genius or madness?"
Ze houdt van schaken omdat het 'de hele wereld op 64 vakjes' is. Schaken is voor Beth een manier om de wereld te begrijpen. Het maakt haar leven een pak eenvoudiger.
Wat schaken voor Beth is, is opruimen en organiseren voor mij.
Dat heb ik vorige donderdag nog maar eens ondervonden.
Hier komt het hele verhaal ...
Ik ging dus op bezoek bij mijn vriendin/knuffelcontact die aan het verhuizen was.
Ze was aan het koken, althans dat probeerde ze, maar het ging niet erg vlot met een keigrote keuken die nog vol volle dozen en afval stond. Tja, je kan niet alles tegelijk doen, dat begrijp ik als de beste.
Ik stelde daarom voor om "anders al wat aan de keuken te beginnen?".
"Kook jij maar op 't gemak, ik sorteer hier al wat uit. Wat gedaan is, is gedaan hé."
Het was 19.30u op dat moment.
En toen ... ging het licht uit.
Of nee, beter gezegd, mijn licht ging vollenbak aan.
In geen tijd zat ik 'in the zone'.
Oh, wat was dat lang geleden.
Ik ging tekeer als een gekke.
Mijn ogen sprankelden alsof ik aan de feestpillen had gezeten. (Mijn vriendin vond dat trouwens heel grappig.)
Ik keek 5 minuutjes rond, en maakte in mijn hoofd een plan: Dat daar, dat ginder, iets ander hier, en als ik dan zus en zo, dan ...
Enfin, je snapt het wel. De zetten van het schaakspel waren in mijn hoofd al gezet en ik zag de overwinning al voor me.
Mijn vriendin zag het niet, zij was doodmoe van al een week hard labeur en ze liet me maar doen.
Ze volgde hooguit de haar toebedeelde taakjes uit. (Merci voor het vertrouwen!)
We gingen écht hard.
Rekken uit andere ruimtes werden naar de keuken versluisd.
2 lage rekjes werden aan elkaar vastgemaakt, we legden er een werkblad op en zo werd er in no time extra werkruimte gecreëerd.
Elke kast kreeg een grondige poetsbeurt. (Merci om dat wel nog te doen ondanks de vermoeidheid, lieve vriendin!)
De ene doos na de andere werd geleegd.
Alles kreeg een vaste plaats (die uiteraard logisch en superhandig is!).
Overtollige spullen werden uit de keuken verwijderd.
...
Nadenken en doen, het ging moeiteloos tegelijkertijd.
We beseften amper wat er aan het gebeuren was en verloren de tijd uit het oog.
22.15u.
Oh my god, we zijn klaar.
Zijn we écht klaar?
Die héle keuken (die uit twee aparte kamers bestaat) is klaar!
Helemaal.
Georganiseerd.
Opgeruimd.
En gekuist. (Al moest de vloer wel nog een grondige beurt krijgen.)
We stonden er allebei een beetje verweesd bij.
Was dit nu écht gebeurd?
"Niet normaal", dat gevoel hadden we allebei.
We werden overvallen door euforie en moeheid tegelijkertijd.
Ik weet niet wie het meest euforisch was, mijn vriendin omdat dit groot werk nu plots wel al gedaan was, of ik omdat ik me nog eens had kunnen uitleven?
Uiteraard ben ik in mijn enthousiasme vergeten om 'voor'-foto's te trekken, maar dit zijn alvast 2 'na'-foto's. :-)
Wat een zalig gevoel was dat!
Helaas hebben al die gelukshormonen zo laat op de avond er ook voor gezorgd dat ik nog heel de nacht onrustig heb geslapen. Ik kreeg 'mijn schaakbord' niet uit mijn hoofd en speelde in mijn dromen mijn 'spel' 100 x opnieuw.
Héérlijk én vermoeiend.
Ik denk dat dat de beste samenvatting is!
Hoe is dat bij jou?
Heb jij zoiets waar je helemaal kan in opgaan?
Waarbij je de tijd uit het oog verliest, geen honger of dorst voelt en nooit moe lijkt te worden?
Ik heb dat dus bij organiseren, vandaar 'Sofie Organiseert' natuurlijk.
Mijn motto is: Organiseer je leven (en je huis) optimaal en je krijgt meer tijd en ruimte voor het leven dat je wilt.
Ik kan je leren hoe je dat kan doen, via een coachingtraject.
Of .. ik doe het gewoon voor jou. Dat kan dus ook.
Ik kom met plezier jouw keuken/berging/dressing, ... organiseren zonder dat jij daar hard over hoeft na te denken.
Hoe zalig zou dat zijn? Lekker makkelijk en je merkt het verschil elke dag opnieuw! :-)
Stuur me een mailtje en dan maak ik een prijs op maat.
PS: Wil je geen enkele blogpost missen?
Heb je graag op geregelde tijdstippen inspiratie over dit onderwerp?
Schrijf je dan meteen hier in. Uitschrijven kan altijd.