Afgelopen weekend stond ik aan de kassa van een winkelketen.
Er stond een stand met allerlei kerstprullaria en een grote poster ernaast met de slogan "Tijd is het mooiste cadeau.".
Uiteraard werd ik hierdoor getriggerd.
Want we zijn er weer, eind november en volop in de pakjesstress.
Sinterklaas, kerst, nieuwjaar, ...
Het kan weer niet op.
Het is genoeg geweest
Behalve Sinterklaas, waar we samen met de kinderen bewuste keuzes proberen te maken, doen wij niet meer mee aan die pakjesgekte.
Ik heb er nooit wat mee gehad, maar deed wel een tijd dapper mee want 'dat wordt toch wel verwacht.'
Nu dus niet meer, en ik wil je graag inspireren om hetzelfde te doen.
Vink af welke beweringen ook voor jou van toepassing zijn:
Mijn kasten (of de hele woonkamer) zitten al vol met speelgoed. Ik weet nog amper wat we wel/niet hebben.
Mijn kinderen spelen niet vaak met speelgoed. Een groot deel ligt onaangeroerd in de kast.
Ik let een heel jaar op mijn uitgaven, om het dan in november-december volledig los te laten.
Als men mij vraagt welk cadeau ik wil, kan ik niet antwoorden.
Als men mij vraagt welk cadeau mijn man/kinderen willen, kan ik niet antwoorden. (Ik weet het ook niet!)
Ik dwing mezelf om 'iets' te vinden voor iedereen, maar het voelt zelden écht goed.
Ik betrap mezelf er soms op dat ik 'te weinig tijd doorbrengen met' afkoop met een cadeautje, of meerdere.
Er liggen nogal wat 'foute' cadeaus in mijn kast. Ik ben er niets mee, maar durf ze ook niet weg doen.
Ik krijg stress van cadeautjes shoppen, zeker als ik niet vind wat ik zoek (of als ik niet weet wat ik zoek ...)
Het lijkt me heerlijk om veel minder spullen te hebben, in plaats van nog meer.
Hoeveel op 10 scoor jij op de Sofie Organiseert 'pakjesradar'?
Geld is tijd
Time is money, zeggen economisten en kapitalisten.
Geld is tijd, zeg ik.
Wist je dat elke euro die jij in je hand hebt, of die je uitgeeft, jou tijd gekost heeft?
Op de ene of de andere manier.
Heb je je al eens afgevraagd of die (zuur verdiende) euro jouw tijd wel waard was?
Wanneer vind jij dat je genoeg geld hebt?
Wanneer vind jij dat je genoeg tijd hebt besteed aan het verkrijgen van dat geld?
Of anders gezegd ...
We gaan werken om geld te verdienen.
We verdienen geld om ons 'goed' leven te kunnen betalen.
"We werken om te leven", niet waar?
Maar waar is de grens?
Hoeveel geld heb je werkelijk nodig om dat 'goed' leven te hebben?
Ben je intussen al aan het werken om een 'nog beter' leven te hebben?
Of wil je nog meer geld om 'je beste leven' te kunnen leiden?
Als je dat op een curve zou afzetten, stijgt jouw levensgeluk dan evenredig met de hoeveelheid geld die je hebt?
Nogmaals, tenzij je renteniert, in elke euro die je verdient, ben jij tijd aan het investeren.
Hoe kostbaar is tijd écht?
De hoeveelheid geld (die jij potentieel zou kunnen verdienen) is (in principe) oneindig.
Tijd, jouw tijd, is sowieso eindig.
Reken het maar eens uit.
Mannen worden gemiddeld 80 jaar en vrouwen 83.
Gezonde jaren heb je (statistisch gezien) tot je 66.
Je kinderen zijn gemiddeld 'maar 18 zomers' bij jou.
Reken eens uit, hoeveel tijd heb je nog? Werkelijk?
Confronterend, toch?
"Tijd is een véél kostbaarder goed dan geld en toch gaan we er zo nonchalant mee om."
- Liever uren uitzoeken wat de beste promoties zijn en dat beetje geld uitsparen, dan die tijd te besteden aan wat echt belangrijk is.
- Liever een hele avond netflix bingewatchen dan qualitytime doorbrengen met je partner.
- Liever overwerken voor die promotie dan tijd voor je kinderen te maken.
- Liever hersenloos de 'socials' afschuimen dan échte me-time te organiseren.
- Liever een duur cadeau kopen dan écht tijd en aandacht te geven aan die geliefde.
...
"Wat schaars is, is meer waard dan wat overvloedig aanwezig is "
Ook dat zeggen kapitalisten.
En ze hebben gelijk!
Maak van tijd je prioriteit!
Hoe zou jij je leven leiden ...
... als je morgen veel minder geld hebt?
... als je wist dat je nog maar 6 maanden te leven hebt?
Heb je daar al eens bij stil gestaan?
Ik ben er zeker van dat 'tijd' plots wel een prioriteit zal worden!
Enfin, mijn betoog mag duidelijk zijn.
Juf Anita uit het vierde leerjaar zei altijd "Je tijd vliegt snel, gebruik hem wel!"
En ook zij had gelijk.
Samengevat
Lang verhaal kort, wat ik wilde zeggen ivm al die cadeautjes dezer dagen:
"Alles wat je koopt én krijgt, kost je tijd."
Je moet het uitzoeken, naar de winkel gaan, werken om het te kunnen betalen, het opruimen, afstoffen, opbergen, zoeken, sorteren, ...
Zou je alle tijd die je hieraan zou besteden niet beter gewoon cadeau geven als 'tijd'.
Driedubbele winst!
- jij verliest geen tijd aan alle bovenstaande handelingen (en meer)
- de ander krijgt iets van jou wat écht kostbaar is (de tijd die je hem/haar geeft, krijg je immers nooit meer terug)
- jij beleeft er ook plezier aan.
"Wie tijd als cadeau geeft, investeert pas écht in de relatie."
Hoe ziet dat er dan concreet uit?
Maak kaartjes per persoon die je iets cadeau wil geven.
Per persoon denk je na over welke activiteit fijn zou zijn om samen te doen. Iets waar jullie allebei deugd van zouden hebben of iets wat jullie relatie typeert.
- Met die squashvriendin enkele extra sportsessies na de kerstdagen.
- Een avondje 'gewoon samenzijn' met die rouwende vriendin. Niets moet, alles kan. Je bent er gewoon voor haar.
- Een exclusief etentje met je foodie-friend.
- Een avondje tooghangen met je 'drinkmaatje' in jullie favo café
- Je prepareert een ontbijt aan bed voor die vroege vogel op dag X.
- Een namiddag kaarten met je oma in het rusthuis.
...
Wedden dat je zal scoren met deze cadeaus?
Let wel op voor deze valkuil! Prik asap een datum om dit te doen of je cadeau geraakt in de vergetelheid doorheen de drukte van alledag.
Of vraag je vriend(in) alleszins om je eraan te herinneren!
En moest je 't nog niet goed begrepen hebben ...
Laat je kinderen dus ook iets met hun meter/peter/grootouders én met jullie 'doen' in plaats van alweer dure cadeaus uit te wisselen.
Maak samen herinneringen!
Die je achteraf nog vaak kan bovenhalen.
Wat denk je?
Eens proberen dit jaar?
Laat me zeker weten hoe het je (en je gezin) bevalt!