Wie aan kinderen begint, zal snel vaststellen dat er samen met die graag geziene hummeltjes, in de loop der jaren, ook heel wat ongenode gasten het huis in sluipen. En voor je het weet, staat je huis er vol mee en krijg je ze niet meer buiten!
Met ongenode gasten heb ik het hier natuurlijk over speelgoed allerlei.
Een luxeprobleem, ik weet het, maar wel ééntje waar we met zijn allen last van hebben, niet waar?
In deze blogpost enkele tips om de speelgoedstress de baas te kunnen!
Niet voor niets is de eerste tip: “Beperk de instroom!”
Wat niet binnenkomt, hoef je niet op te ruimen. Logisch.
Maar toch ... Vele gelegenheden, oma’s en opa’s, meters en peters, verjaardagsfeestjes met de klas, vrienden met oudere kinderen, ... zorgen voor een stelselmatige aangroei van de speelgoedberg. Goed bedoeld natuurlijk!
Hoe doe je dat dan, die aangroei beperken?
Als ze nog baby zijn, vraag dan ‘nuttige’ cadeaus. Denk aan bons voor een kledingwinkel enz ... Dat moet je sowieso kopen en de baby weet niet welke cadeaus hij krijgt. Zo heb je alvast in huis wat je nodig hebt.
Maak in de loop van het jaar een ‘wishlist’ per kind én geef (weinig of) geen cadeautjes tussendoor.
Als ze ergens naar vragen, zet je het (eventueel in samenspraak) op hun lijstje. Je kan dat ook zelf doen wanneer je iets tegenkomt dat interessant lijkt voor hen of als ze zelf veel interesse tonen voor een specifiek soort speelgoed.
Met zo'n lijstje weet je ook wat zeggen als anderen vragen welk cadeau je kind zou willen. (En zo hou je ook onder controle welk speelgoed binnen komt.)
Overloop dit lijstje geregeld met je kind. Je zal vaststellen dat heel wat dingen spontaan terug mogen geschrapt worden (nog voor ze gekocht werden).
Vraag eens belevenisgeschenken!
Denk aan: een uitstapje naar het circus, de dierentuin, binnenspeeltuin, elke maand gaan zwemmen met oma en opa, een ticket voor een pretpark, de film, ...
Ik doe dit al even (en mijn dochters zijn 5 en 6) en ze genieten echt van dat exclusieve uitstapje met ‘de schenker’ ervan.
Tijd en aandacht zijn toch de mooiste en kostbaarste geschenken die je kan geven/krijgen. Zowel de gever als de ontvanger genieten ervan en maken samen de mooiste herinneringen. Er wordt hier altijd nog lang over gepraat.
Ik moet wel toegeven, het is even wennen voor de kinderen. Soms hebben ze echt liever een cadeautje om uit te pakken. Een oplossing hiervoor kan zijn, een klein cadeautje laten geven (vb stiften of zo), samen met een uitstapje. Of de kids zelf laten kiezen, bijvoorbeeld met nieuwjaar een cadeautje, met de verjaardag een belevenis. Met een beetje planning krijgen ze zo bij elke gelegenheid zowel cadeautjes als belevenissen. Stel je voor dat er zo de helft minder speelgoed binnenkomt op lange termijn :-)
And last but not least: Leer 'nee' zeggen.
'Nee' tegen speelgoed van anderen dat (met veel goede bedoelingen, maar zonder te vragen) bij jou gedropt wordt. Meestal komt dat ofwel ergens in een kast of op zolder terecht en vergeet je dat je het hebt. Of wordt het gewoon 'bij den hoop' gelegd en wordt die reeds grote hoop dus alleen maar nog groter, met nog minder overzicht en meer keuzestress bij je kind. Geen win dus.
Denk dus even na voor je die giften aanvaard.
Tweede tip: "Stimuleer de uitstroom"
Telkens er een gelegenheid zit aan te komen (sint, verjaardag, nieuwjaar), ruim je enkele weken vooraf op, liefst samen met de kinderen.
Waar wordt niet meer mee gespeeld? Waar zijn ze te groot voor geworden?
Wat stuk of onvolledig is, mag in de vuilbak. Wat nog in goede staat is, verkoop je of geef je aan andere kinderen. (Vb. Van vrienden, maar vraag eerst of ze het kunnen gebruiken, of schenk alles aan de kringloopwinkel of een goed doel)
Zo maak je vooraf ruimte vrij voor wat gaat komen én zo weten ze weer wat er allemaal al is. Je zal zien, na elke opruimronde, spelen ze plots terug met lang vergeten speelgoed.
Derde tip: "Bewaar al het speelgoed op een logische plaats"
Ja, daar ben ik weer met die ‘logische’ plaats, mijn stokpaardje.
De logische plaats is zo dicht mogelijk bij de plaats waar het speelgoed gebruikt wordt, waar er effectief mee gespeeld wordt.
In de meeste gevallen is dat niet in de speelkamer op zolder, maar wel in de leefruimtes, dicht bij de rest van het gezin. Jonge kinderen willen meestal dicht bij jou zijn en dus ook daar spelen.
Je kan wel een speelkamer inrichten, als je daar plaats voor hebt, maar ik geloof niet echt in dat concept. Dat betekent doorgaans dat ze allerlei speelgoed aanbrengen van daar naar de leefruimte, en dat het daar ook blijft liggen (want altijd terugbrengen naar de speelkamer vraagt te veel moeite).
Ga dus eens na, wat doen ze waar? Leg het speelgoed daar waar ze ermee spelen en de drempel om op te ruimen wordt belachelijk klein.
Bij ons thuis (met dochters van 5 en 6) ligt ‘het speelgoed’ verspreid op verschillende (logische) plaatsen.
- Buitenspeelgoed ligt in het tuinkot, logisch.
- Verf, plasticine, schmink, strijkparels, ... hebben een plaats gekregen in de keuken, want deze activiteiten doen ze (liefst in mijn zicht) aan de keukentafel.
- (Voor)leesboekjes liggen boven in hun kamer, en ook de puzzels. Want die worden vooral daar gebruikt.
- Gezelschapsspelletjes liggen in de kast dichtbij de eettafel in de living, want daar spelen wij spelletjes.
- Al het andere speelgoed ligt in hun ‘speelhoek’. Die speelhoek is in de living en bestaat uit een bureau tegen de muur met twee ladekastjes, en een grotere ladekast ernaast. Daar moet alles kunnen bewaard worden. Als het er niet meer in past, moet er wat weg. Tijd voor een extra opruimrondje dan.
En zo zijn we bij de vierde tip aanbeland: "Leer je kinderen asap hoe ze moeten opruimen!"
Hoe rapper, hoe beter! (Het lukt al vanaf 1,5j, leg de lat laag!)
En oefen zeer regelmatig. Doe het samen met hen. They watch and learn.
Elke dag een vast opruimmomentje is het handigst, als je er wat routine wil in krijgen (en minder wil zeuren). Bijvoorbeeld vlak voor of na het avondeten of voor het ‘dessert’, dan hebben ze nadien meteen een beloning.
Laat hen ook zelf naar hun speelgoed zoeken, ze zullen snel ondervinden hoe makkelijk iets te vinden als het ‘op zijn plaats’ ligt, en ook hoe lastig als alles ergens rondslingert.
Hoe gaat dat bij ons?
Onze speelhoek is weliswaar in de living maar wel tegen een muur waar we niet altijd zitten op te kijken. De speelhoek hoeft voor ons dan ook niet spic en span te zijn. Er mag geleefd/gespeeld worden, hé! We willen wel dat het speelgoed elke avond opgeruimd wordt, maar dus gewoon ‘in de speelhoek’ is voldoende.
Wij doen ook 1 keer per week ‘grote opruim’, namelijk op zondagavond. Dan zetten we een wekkertje van 10 minuten en een muziekje op en dan ruimen we met heel het gezin alles op. (Dan moet wel alles echt op zijn plaats, en in de kast, verzamelen we was en brengen naar wasplaats, enz) ‘s Maandags wordt er immers gepoetst en dan willen we geen tijd verspillen aan eerst opruimen.
Veel succes met deze tips!
Lukt het niet alleen? Ik help je graag met een persoonlijk plan en begeleiding, zodat je voorgoed verlost bent van de ‘speelgoedstress’. #durftevragen
Had je mijn gratis speelgoedopruimplan al gedownload? Doe het anders hier!
3u van je tijd en voorgoed een systeem!
PS: Wil je geen enkele blogpost missen?
Heb je graag op geregelde tijdstippen inspiratie over dit onderwerp?
Schrijf je dan meteen hier in. Uitschrijven kan altijd.
opruimen_kiezen_minder_overzicht_structuur_routine_chaos_meertijd_geld_besparen_systemen_exclusief_proactief_leiderschap_rust_efficiënt_gemakkelijk_leven