Ik had deze week een telefoongesprek met een klant als voorbereiding voor haar traject.
Op het einde van het telefoongesprek had ze nog snel een vraagje:
"Wat kan ik doen aan een stalkende zoon?"
"Hoezo?"
"Hij blijft me maar bellen tot ik mijn telefoon opneem. Dat doet hij elke keer en ik word daar gek van."
...
Ik werd een beetje overvallen door haar vraag, zo vlak voor we gingen afronden.
Maar met dit soort lastigheden hebben heel wat van mijn klanten te maken. Niet zo zeer 'stalkende zonen', maar ze hebben wel vaak moeite met 'grenzen aangeven' en 'nee' zeggen.
Heb jij dat ook?
WETEN
Grenzen aangeven is natuurlijk veel meer dan alleen maar 'nee' zeggen.
Toch is het dit waar de meesten last mee hebben.
Wat gebeurt er als je niet 'nee' durft zeggen?
het gaat ten koste van jezelf
je cijfert jezelf weg ('jij' bent niet belangrijk, anderen altijd eerst)
je voelt je leeggezogen, uitgeput, afgemat en futloos
het keldert je zelfvertrouwen, zelfwaardering en zelfrespect
jouw eigenwaarde daalt en je houdt er een negatief gevoel aan over (Geen schuldgevoel tav anderen maar wel een leeg, slecht gevoel voor jezelf in de plaats)
het staat je relatie met anderen in de weg en de relaties worden er niet beter door
anderen maken er misbruik van
...
Wie nooit 'nee' zegt, laat anderen beslissen.
Wie nooit 'nee' zegt, laat over zijn grenzen gaan.
Waar liggen jouw grenzen?
Als je denkt dat je dat niet weet, ga eens voelen.
Je voelt wellicht heel goed wanneer je grens bereikt is, alleen mag je dat gevoel niet negeren.
Sta maar even stil, aan die grens.
En maak ze je eigen.
Wil je dat anderen jouw grenzen kennen?
Zodat ze halt kunnen houden wanneer ze ze bereiken? Dan zal je ze moeten afbakenen. Hoe dan ook.
De 'afsluiting' kies je zelf, maar hoe duidelijker, hoe beter, lijkt me.
Een stippellijntje in krijt of een prikkeldraad met elektriciteit op. Je voelt zelf al het verschil.
"Maar ik wil niet voortdurend 'nee' zeggen. Dat klinkt zo negatief, en zo ben ik niet."
Wat als ...
je meer 'ja' zou gaan zeggen?
Wie me al een tijdje volgt weet dat mijn stokpaardje 'kiezen' is.
Dat is zo moeilijk geworden in deze overvolle wereld, maar des te belangrijker!
En we doen het minder en minder.
Wie 'ja' zegt, kiest.
(Wie niets zegt, laat anderen -grenzenloos- kiezen.)
Een ja tegen het ene, is vanzelf een nee tegen het andere.
Hoe luider de 'ja', hoe meer vanzelfsprekend de 'nee'.
Neem initiatief!
Plan!
Zorg dat je heel concreet weet wat je wil!
Kies en pak de consequenties er met veel liefde bij!
Kijk vooruit (en heb geen spijt).
Beslis.
Zeg 'ja', 'kies!', en doe dat heel expliciet, zonder nuances.
Als jij duidelijk kiest, voor jezelf, maar vooral ook goed zichtbaar voor wie met jou samenleeft,
worden je grenzen vanzelf dik uitgezet!
'Ja' zeggen is kiezen. Kiezen is winnen, misschien nog het meest 'jezelf terugwinnen'.
DOEN
Hoe zit dat bij jou?
Wanneer heb jij het moeilijk om 'nee' te zeggen?
Zou je van die 'nee' een 'ja' kunnen maken?
Door duidelijk te kiezen vóór iets (dat ene) en daarmee iets anders uit te sluiten?
Heel concreet nu ...
Kijk eens naar de afgelopen week.
Kan je 3 situaties opschrijven waarin je 'nee' wou zeggen maar het niet gedaan hebt?
Kan je voor elk van die situaties een alternatief plan bedenken? Een 'ja' voor iets anders dat tevens als antwoord kan dienen op die situatie. Een 'nee' op het voorstel maar een 'ja' op wat jij zelf gekozen hebt.
"Nee, ik ga nu niet met jullie naar de speeltuin. Ik had zelf al bedacht om zaterdag samen te gaan zwemmen naar X, maar dan moet ik nu wel nog even werken."
Wedden dat je je de volgende keer -in een gelijkaardige situatie- niet meer in de luren laat leggen?
Succes en laat me zeker weten hoe het ging!
PS: Wil je geen enkele blogpost missen?
Heb je graag op geregelde tijdstippen inspiratie over dit onderwerp?
Schrijf je dan meteen hier in. Uitschrijven kan altijd.opruimen_kiezen_minder_overzicht_structuur_routine_chaos_meertijd_geld_besparen_systemen_exclusief_proactief_leiderschap_rust_efficiënt_gemakkelijk_leven